Кроток блесок од утринското сонце ја обли нејзината глава која беше покрај прозорецот. Се насмевна на преубавата глетка пред себе планината Скопска црна гора.
Се би дала да остане кај баба и една недела повеќе. Чувството беше неверојатно да седиш така скромно гледајки ги нашите природни богатства Македонија е толку прекрасна земја зар не?
Ти си
Ти си се што не сум сакала во
животот ти си звезда која блика пред блескавото небо чиниш кротко стивнува, се гаси полека, но бескрајно шумоли тивката бреза покрај патот.
Ти си сите денови и ноќи непреспани поради тебе
Ти си воздухот што јас го дишам иако знам дека без тебе ке го изгубам последниот кислород што ми преостанува
Ти си слика во слика прекрасен копнеж во мене тлее потребата да те бакнам толку страстно толку милно да те прегрнам и да не те пуштам од вид.
Ти си се тоа што го мразам кај себе
Ти си лика прилика на мене и лика прилика на розата сабајлечки која кога врне дожд станува миризлива, станува мокна
Ти си сите работи добри и сите работи лоши што ми се случуваат
Ти убавецу и само ти си се што некогаш сум посакала во животот чуството да те загубам го споредувам со скината роза е да онаа роза што мириса толку убаво изгледа толку кревко небаре очекуваш дека некогаш ќе се скине или дождот ќе ја проголта со себе.
Ти, јас и копнежот
Ти, јас и онаа капка дожд која поминува прва на мојот нос тркалајќи се нежно до мојата уста, а ти бришејки ја со рака се смешкаш онака слатко како и секогаш, со другата прегрнувајки ме. За тебе тоа е еден момент за мене цела вечност ах не би сакала да заврши никогаш.
Ти си она што никогаш нема да го заборавам макар и да умрам и да се препородам сепак тебе би те дочекала и би умрела до тие твои меки усни кои ги сонувам од денот кога се запознавме за прв пат.
Ти јас и нашата љубов
Ти, јас и нашата судбина која не спои
Вецно онака заедно со последениот бакнез кој сеусте тлее во нас треперееме со силата на лјубовта која гори стрсано како свекја која никогас не избледува
Ти јас и спокојот
Вечно онака прегрнати во спокојот, трагаме по сопствениот мир опиени од најубавата природна дрога на зивотот лјубовта
Засекогаш твоја лјубовта на твојот живот дојде и си ојде во бескрајот на светлината и вецерното небо помегју времето и просторот.
И да знам дека и ти ме сонуваш секоја вецер и да сакам да бидам твојата оддамна заборавена средношколсла љубов ти и јас како земјата и водата ти и јас како достоевски и ана каренина како хероината од оркански висоцини како хероината во делата на схарлот бронте и џејн остин опиени она заедно вецерајки на отворено небо со седум рози седум миризливи свекји постигнувајки соврсена целост мир над спокојствата
Ти јас и целата вселена мируваме затоа што само со тебе можам да го најдам мирот сто ми е потребен да опстојам да продолзам да дишам
Т и и само ти
Од љубовта на твојот живот која чека да те запознае…
Ivi Loves Books and Green Salad 